“Ik ben een kleine vrouw met een grote naam”, zegt Spiridoula, oprichtster van de organisatie. Ze mag dan klein van stuk zijn, voor honderden geredde dieren is ze een reus. Geboren en getogen in een arm dorp in de heuvels van Corfu, leerde ze van haar ouders hoe belangrijk het is je te ontfermen over het lot van dieren in nood. Spiridoula had geen gemakkelijk leven, ze vond troost in het gezelschap van honden en katten en werd zich steeds bewuster van de wreedheid en verwaarlozing waar dieren dagelijks mee te maken hebben. Spiridoula kon de houding van mensen die een dier als afval beschouwen niet accepteren. Beetje bij beetje begon ze afgedankte bouwmaterialen te verzamelen en geleidelijk aan bouwde ze een ‘shelter’, grotendeels met eigen handen. Vandaag de dag wonen er, tijdelijk en blijvend, tussen de 50 en 80 honden; gezonde, zieke, vrolijke en soms beschadigde honden met gedragsproblemen. Een team van vrijwilligers werkt samen met Spiridoula aan het opsporen, opvangen, verzorgen en ‘opvoeden’ van honden en katten op Corfu. Het asiel ligt in Chalikounas, tussen de olijfbomen tegen de berg, gebouwd op een stukje familiegrond met ‘alles wat maar functioneel kan zijn’. Honden leven samen in groepen die elkaar positief versterken. Elke groep heeft een stukje (speel)tuin en een droog, zomer-koel en winter-warm hok. Bijvoorbeeld een caravan of schuurtje van oude deuren.
De missie is het creëren van een betere wereld voor alle dieren.
De doelen zijn:
- Dieren in veiligheid brengen.
- Dieren gezond maken
- Dieren een thuis geven, in de shelter en/of via adoptie.
- De populatie controleren (sterilisatieprojecten) en kennis delen met de lokale bevolking.
De kunst is dit alles te doen terwijl aan alles gebrek is. Structureel tekort aan tijd, geld, materiaal en mensen breekt af en toe op, toch gaan we door. De telefoon blijft gaan, facebook, whatsapp, mail, messages… dieren hebben hen nodig!
- “Spiridoula, er is een hond aangereden”
- “Spiridoula, er hangt een tas met kittens aan de vuilcontainers”
- “Spiridoula, we hebben een gewonde hond gevonden en komen nu naar je toe”
- “Amber, mijn hond heeft puppy’s gekregen, kan je ze ophalen? Ik weet niet wat ik ermee moet”
En… ondanks dat ze geen plek, geen tijd en geen geld meer hebben, nemen ze natuurlijk de pups mee… niet nadat ze eerst de sterilisatie van mama hond hebben besproken.
En een volgende dag is een hond aan de boom voor de shelter vastgebonden.
Inmiddels zitten ze vol, hun hoofden ook! Er is zo goed als geen ruimte meer, er valt bijna niets meer te improviseren. Geld, kennis en hulp is nodig om de shelter zelf aan te pakken, faciliteiten te verbeteren en te zorgen dat het team veilig en makkelijker kan werken. De kosten voor de honden nemen toe, de zorgen ook, de donaties nemen af, het fundament is wankel. Ze worden ( uiteraard ) niet gesubsidieerd door de gemeente of overheid. Er zijn geen structurele inkomensbronnen. Spiridoula heeft meer dan ooit moeite om geld in te zamelen voor voedsel, medicijnen, behandelingen, castraties, bloedtesten en vaccinaties. Ze heeft alle hulp nodig om de doelen te kunnen blijven bereiken!
Stichting Dierenhulp zonder Grenzen werd om hulp gevraagd. Wij helpen graag, maar ook jij kan helpen.
