Na ruim elf jaar bij ons te zijn geweest is onze grote vriend, Nicanor, overleden.Hij was een hond met een geschiedenis maar juist daarom had hij een speciale plek in ons hart.In het bos was hij helemaal in zijn element en zelfs toen het lichamelijk minder werd wist hij niet van ophouden. Deze boswandelingen missen we nog elke dag.
Door zijn verlatingsangst was hij dag en nacht in onze nabijheid wat niet altijd even makkelijk was maar nu een enorme leegte veroorzaakt. Hij was een ontzettende lieverd die graag contact met je zocht.
We zijn blij dat we iets voor hem hebben kunnen betekenen en zijn hem dankbaar voor hetgeen hij voor ons heeft betekend.