St. Dierenhulp zonder Grenzen Int kwam in aanraking met de kattenopvang door een derde persoon, het was bekend dat de opvang in de problemen zat. Niet door zichzelf maar door twee zogenaamde kattenvrienden. Het ging om een moeder en dochter, zij zouden de katten verzorgen tijdens de afwezigheid van de oprichtster van de opvang.
De dames vertelden dat ze veel ervaring hebben met het verzorgen van zwerfkatten en dat moeder lange tijd vrijwilliger is geweest in een asiel in Canada. Ze kwamen kennismaken in de opvang en de katten werden hen toevertrouwd.
Op een dag was geen contact te maken en ook de dagen daarop niet met de verzorgers in de opvang. Uiteraard bezorgd ging iemand kijken en het bleek dat de dames met de noorderzon waren vertrokken! Het vrijwilligershuis was smerig en dingen waren vernield. Maar wat erger was is dat de katten geen water en voer hadden, kattenbakken waren ernstig vervuild. Twee kittens waren overleden, anderen waren ernstig ziek en moesten worden opgenomen.
Wij lezen en horen regelmatig wat mensen dieren aan ( kunnen ) doen, maar elke keer zijn we toch gechoqueerd, we denken immers vaak dat we “alles” wel gezien en gehoord hebben. Deze dames zijn heel slecht, hoe kan je zoiets doen? Voor ons is dit niet te begrijpen.
Wij werden gevraagd te helpen. Wij hebben toegezegd ons uiterste best te gaan doen. Veel katten zijn afhankelijk van de hulp, niet alleen wat voer en water betreft. Veel hebben medische problemen, maar ook het sterilisatieprgramma is te belangrijk om niet door te kunnen zetten.
De opvang ligt op 12 km van Corfu-stad en op 3 km van het prachtige strand Agios Gordios.
Hieronder het verhaal over het ontstaan van de rescue op Corfu:
“We kwamen in februari 2020 aan op Corfu voor onze eerste winter op het eiland. We waren er al eerder geweest tijdens de zomermaanden, maar we hadden nog nooit meegemaakt dat we hier buiten het hoogseizoen zouden zijn en we waren van plan maar 2 weken te blijven. Maar door Covid19 bleven we uiteindelijk 1 ½ jaar! Ik heb het gevoel dat ik toen pas echt het ware gezicht van Corfu leerde kennen.
We verbleven in ons favoriete vakantiedorp, Agios Gordios, en het was erg mistig en koud. Er liepen veel katten rond, die niet meer werden verzorgd door de vakantiegangers. Het was een triest en afschuwelijk om te zien, ze waren ziek, geïnfecteerd en uitgemergeld, allemaal vel over been. Ik besloot toen om de omliggende dorpen Paramonas, Pentati, Sinarades etc. te bezoeken en helaas zag ik hetzelfde schouwspel. Ik kon mijn ogen niet sluiten voor deze vreselijke situatie en begon elke dag voedsel voor de katten mee te nemen naar alle dorpen die ik had bezocht. Ik had slapeloze nachten omdat ik niet wist wat ik moest doen, omdat ik maar een paar dorpen had bezocht en dit probleem zich overal op het eiland voordeed! Voor het eerst in mijn leven voelde ik me machteloos tegenover zo’n groot probleem.
Ik ben altijd een hondenliefhebber geweest, ik heb zeven honden gehad. Maar toen mijn laatste hond stierf, had ik het gevoel dat de wereld om me heen was ingestort en ik besloot dat ik niet langer honden wilde adopteren. Ik denk dat God andere plannen met me had! Hij dacht duidelijk ‘Nou, als je geen hond wilt, stuur ik je wel katten’!
Helaas helpt de Griekse staat op geen enkele manier, er is geen sterilisatie- of voedselprogramma en historisch gezien negeren veel mensen die op het eiland wonen de katten. Ze zijn vaak tegen het sterilisatieprogramma en verwachten dat de katten alleen overleven. Ik zag echter dat deze situatie uit de hand was gelopen en dat de katten niet in staat waren om te overleven zonder hulp door voedselvoorzieningen. Veel van de katten leefden bij de vuilnisbakken, wat duidelijk geen geschikte plek is voor katten om te leven! Er werden veel ziektes verspreid onder de kolonies en veel kittens werden geboren in deze vreselijke omstandigheden, vaak met de dood tot gevolg.
Toen besloot ik deze onschuldige en ongelukkige zielen te helpen.
Ik had een appartement in Spanje, in de stad Nerja, waar ik erg van hield en we brachten er onze winters door. Ik nam een grote beslissing om het appartement te verkopen en een stuk land voor de katten te kopen, zodat ze een betere levenskwaliteit zouden hebben en om te proberen deze vreselijke situatie te verhelpen. Het was geen gemakkelijke beslissing omdat ik erg van Spanje en de Spaanse taal houd. Ik belde mijn advocaat en vroeg hem om actie te ondernemen. Helaas, door Covid19, verkochten we het appartement onder de marktprijs, maar dat was op dat moment niet belangrijk voor me. Mijn grootste zorg en belang was dat ik een plek had waar ik de zieke katten naar toe kon brengen. Met dit geld kon ik dat voor elkaar krijgen.
We hebben meer dan 50 katten en een aantal kittens die worden verzorgd en behandeld voor verschillende problemen, waaronder katten met neurologische problemen, vaak als gevolg van verkeersongevallen. We reizen langs verschillende dorpen om ons sterilisatie- en voedselprogramma uit te voeren. Momenteel voeren we ongeveer 680 katten per dag in 20 dorpen!
In 2021 werden we een non-profit organisatie en vertrouwen we op donaties van mensen om deze ongelukkige zielen te helpen. We hebben een paar vrijwilligers die geweldig werk doen door te helpen met het vangen van de katten voor sterilisatie en te helpen met het voedselprogramma, maar we zouden graag meer mensen hebben om ons te helpen met dit moeilijke maar lonende werk.”
Jutka
