Bab Boudir is een gemeente in de provincie Taza in de administratieve regio Fès-Meknès in Marokko,
een klein gehucht in het Midden Atlasgebergte en midden in het Tazekka National Park.
De Nederlandse dierenarts Carolien woont en werkt sinds 2024 in Marokko. Tijdens haar werk voor
natuurbescherming en het redden van dieren is zij bevriend geraakt met de lokale honden en katten.
Het begon met het voeren van een paar uitgehongerde dieren in het dorp Bab Boudir, en een kleine
kat die zij onder haar huis vond. Het groeide uit tot het punt waarop zieke moeders hun pups naar
boven droegen om bij Carolien thuis te worden verzorgd.
Zij heeft haar best gedaan om zo goed mogelijk voor deze dieren te zorgen, door eigen geld en
vaardigheden als dierenarts in te zetten om ze te helpen met parasieten, schurft en door te assisteren
bij sterilisatieoperaties. Helaas zijn haar inspanningen niet meer genoeg en onlangs zijn enkele van
haar geliefde vrienden op wrede wijze gedood.
Dit benadrukt de ernst van de situatie in Marokko of het hebben van talloze puppy’s die overal in
steden en dorpen geboren worden, om een overlast te worden en uiteindelijk gedood te worden.
Het sterilisatieproject heeft als doel om zoveel mogelijk dieren te steriliseren, vaccineren en labelen,
en ook om voor altijd een thuis te vinden voor zoveel het kan.
Carolien heeft contact opgenomen met verschillende organisaties in Europa, maar het blijkt erg
moeilijk om een project te starten waarbij Europese dierenartsen haar komen helpen. Daarom staan
zij en de dieren van Bab Boudir er alleen voor.
Stichting Dierenhulp zonder Grenzen internationaal heeft aangeboden te gaan helpen, wij hopen dit
samen met jou te doen. Ook met het zicht op 2030, maar hierover later meer.
Het doel van dit hulpproject is om honden en katten te laten steriliseren, vaccineren en merken,
zodat ze, als ze geen thuis kunnen vinden, veilig in het dorp kunnen leven.
Al het geld dat we gedoneerd krijgen gaat voor 100% naar het helpen van de zwerfdieren in Bab
Boudir, en alles wat overblijft gaat naar het opzetten van een permanent sterilisatieproject.
Wil jij ook meehelpen en helpen aan de toekomst van de dieren?
STEUN CAROLIEN EN HAAR DIEREN!
Rabiës
Marokko wordt gezien als een hoog risico rabiësland, daarom zal een adoptie vanuit dit land anders verlopen dan een adoptie uit Europa. Natuurlijk worden de te adopteren katten en honden uit Europa ook volledig gevaccineerd en voorzien van een rabiës vaccinatie. Honden uit Marokko krijgen een eerste rabiës vaccinatie, een paar maanden later krijgt de hond een bloedtest waaruit moet blijken dat de rabiës vaccinatie goed is aangeslagen. Is deze goed, dan mag de hond uitreizen. Voor de vaccinatie, bloedtest en wachttijd is een periode van 7 maanden nodig.
Waarom hebben de dieren in Marokko onze steun nodig?
WK VOETBAL 2030 – onder meer in Marokko.
Nu al denken aan het WK voetbal over 5 jaar? De tijd gaat snel, en veel honden in Marokko hebben die tijd niet. Werden in dit land per naar schatting al 300.000 (straat)honden afgemaakt, dit aantal is aanzienlijk gestegen sinds bekend is geworden dat Marokko mede het WK voetbal 2030 zal organiseren. De straten van het land moeten “schoongeveegd” worden.
Niet dat het ons als dierenbeschermingsorganisatie verbaasd, want als het nu om Olympische Spelen gaat of om voetbal, dieren zijn daar altijd al de dupe van geweest. Olie mag dan de koning zijn die de wereld regeert, sport is dan zeker de keizer! Natuurlijk, er zijn waarschijnlijk meer dan 3.000.000 (straat)honden in Marokko, wij zullen zeker niet beweren dat het om een laag aantal gaat. Laten we echter niet vergeten dat veel honden op straat zijn gezet, de vraag is dan zijn het straathonden? Als we misschien eens goed nadenken dan zijn de
meeste honden ( en de katten ) slachtoffer van “de mens” die geen verantwoordelijkheid neemt.
Het WK voetbal is dan pas over vijf jaar, de afgelopen maanden zijn al veel berichten ( en beelden ) in de openbaarheid gekomen welke methodes worden gebruikt om dieren te laten verdwijnen. De methoden om van de honden af te komen bestaan onder andere uit het vergiftigen met strychnine, hetzij door het rechtstreeks in de hond te spuiten, hetzij door het in het voedsel te stoppen. Door de overheid aangestelde gewapende mannen doorkruisen dag en nacht de steden, dorpen en landelijke gebieden met geweren en pistolen en schieten op honden. De honden worden achtergelaten om dood te bloeden, vaak rondtollend en schreeuwend van de pijn. Hun lichamen worden vaak achtergelaten op de plek waar ze vallen. Honden worden opgejaagd en gevangen met middeleeuwse klemmen en samen met andere doodsbange honden achterin vrachtwagens gegooid, bovenop elkaar. Deze honden worden meegenomen om gedood te worden in ‘nepapotheken’. Ze worden verbrand in verbrandingsovens, doodgeslagen of meegenomen en gedumpt in massagraven.
Niet alle honden zijn dood als ze begraven worden. Alsof het afslachten van honden een sport op zich is. Dit geweld is openbaar en wordt gezien en gehoord door kinderen, burgers en toeristen. De beschuldigingen zijn geuit door International Animal Welfare and Protection Coalition (IAWPC ).
Er is ook een oproep gedaan aan de Fédération Internationale de Football Association, de FIFA werd gevraagd om iets te doen aan het toegenomen afmaken van straathonden in Marokko. De FIFA reageerde niet op de brief, maar stuurde wel een verklaring aan de Amerikaanse nieuwszender CNN. Hierin benadrukt de FIFA dat “de bescherming van dierenrechten een belangrijk onderdeel van de kandidatuur van Marokko was” en dat het land meer aandacht zou besteden aan de ondersteuning van straathonden. Ook laat de FIFA weten dat het de situatie volgt, om te verzekeren dat Marokko de beloftes nakomt………….
