Akito is te adopteren

Akito zat vastgebonden aan een boom bij een huis achteraf in het buitengebied. Hij had geen schuilplaats, kreeg bedorven en uitgedroogd eten. Dat was trouwens alleen in het weekend. De moeder van Akito, Akira, leefde ook buiten, ze bleef altijd bij haar zoon in de omgeving. Akito moest het huis bewaken. Toen hij werd gered klampte hij zich vast aan zijn redder, bang dat deze persoon weer weg zou gaan. Moeder en zoon gedroegen zich voorbeeldig in de auto. Beiden zijn aanhankelijk, ze willen eigenlijk alleen maar aangehaald worden. Akito is gecastreerd en zijn schofthoogte is ca 73 cm. Hij heeft een onderdanig karakter, kalm en ook wel speels. Met katten hebben ze geen contact. Tegenover kinderen gedragen ze zich ook goed, al raden wij te kleine kinderen af i.v.m. de grootte van de honden.

Geslacht:	Reu
Grootte:	Groot
Ras:	overig
Status:	ter adoptie
Leeftijd:	1-1-2016 (geschat)
Herkomst:	Granada - Spanje

Familie van Akira

Akito is een hond die u kunt adopteren bij Stichting Dierenhulp Zonder Grenzen (DZG)

Wilt u meer weten over één van deze honden of katten of een hond of kat reserveren, belt u dan met onze vrijwilligers, zij staan elke dag klaar om u te woord te staan.

U kunt bellen met:


Lindsay - België		0032497385017	Maandag t/m zaterdag 17.00 - 21.00 uur
Rita	0299-439774		Donderdag, zaterdag, zondag en maandag 17.00 - 20.00 uur Dinsdag en woensdag 14.30 - 18.00 uur
Kate	055-5053020		Maandag 09.00 - 12.00 uur Dinsdag 09.00 - 11.00 uur
Yvonne	0475-341990	0629344739	Maandag t/m vrijdag van 13.00 tot 17.00 uur.
Marijke	0616776739		Woensdag 10.00 - 12.00 uur en 14.00 - 16.00 uur Vrijdag 10.00 - 12.00 uur en 14.00 - 16.00 uur
Anne Marie	0615064902		Zaterdag en Zondag 11.00 - 18.00 uur

U hebt belangstelling voor deze hond? U wilt meer informatie? U dient zich er wel van bewust te zijn dat dit de informatie is vanaf de situatie waarin de hond op dat moment is, dit kan zijn in een asiel of bij een opvanggezin in het buitenland. Een opvanggezin in het buitenland is vaak niet te vergelijken met een opvanggezin in Nederland. Dit kan betekenen dat een hond niet aan een huiselijke woonsituatie gewend is! Verblijft de hond in een asiel, dit kan zijn in een kennel, soms op een terrein, en soms zelfs aan een lijn. Meestal is weinig tot niets bekend waarom de hond in een asiel of opvanggezin gekomen is en als het al bekend zal zijn, is het maar de vraag of dat inderdaad de waarheid is. De veel gestelde vragen “Kan de hond met kinderen?”, “Kan de hond met katten?” en “Hoe is de hond met andere honden?”, worden beantwoord vanuit die situatie. Kan de hond tegen autorijden is ook een vraag die moeilijk beantwoord kan worden.

Leuk met kinderen spelen in het asiel is wat anders dan 24 uur per dag samen zijn met kinderen, niet achter de katten aangaan is niet achter de katten daar aangaan , en leuk met andere honden omgaan is in de situatie daar ter plekke. Dit zegt eigenlijk alleen maar dat er een grote mogelijkheid is dat de hond kan leren leven met katten, kinderen en andere honden. Mits men dat ook kan of wil om dit ze te leren en er de tijd aan wil/kan besteden .

Kinderen kunnen de beste maatjes worden met hun hond maar dit gaat niet vanzelf!!! Zowel de hond als het kind zal dit moeten leren. Kleine kinderen en honden begrijpen elkaar niet, immers en kind trekt hem/haar aan zijn staart, doet de hond pijn en begint te lachen, de hond maakt een speelbuiging, het kind schrikt en begint te huilen. Dit betekent dat ouders een taak hebben; namelijk het kind te leren de hond te respecteren als hond, dus als een levend wezen en GEEN speelgoed.

Belangrijker is eigenlijk te weten of de hond contact zoekt met mensen, binding heeft met mensen, de kennel uit durft, wel eens op straat komt, angstig is voor verkeer en al dit soort dingen. U moet er vanuit gaan dat de meeste honden in de opvangcentra, en al helemaal honden die aan een ketting hebben gelegen, ten prooi zijn geweest aan grote stressfactoren. Geen vaste referenties (immers kennelmaatjes wisselen, er komen verschillende vrijwilligers ), een groot gebrek aan vrijheid, ook al komen ze dagelijks uit de kennel of van de ketting af dit is maar een klein stukje van de dag. In het algemeen hebben ze meer contact met honden (24 uur per dag) dan met mensen, (meestal maar een paar uur per dag) en zullen ze dus beter kunnen communiceren met honden dan met mensen. Voor het gelukkig zijn van een hond zijn essentiële zaken nodig, zoals rust, veiligheid , duidelijkheid en een referentie, dus een andere hond of mens waar hij zich aan spiegelt.

Rekent u erop dat de hond misschien niet zindelijk is en niet gewend is aan een bench, dit zal geleerd moeten worden en heeft tijd en geduld nodig.

Een hond praat niet, maar communiceert wel en dat doet hij met zijn lichaam, als wij in staat zijn hem te begrijpen scheelt dit een hoop frustraties. Een heel goed boek om hier iets meer over te weten te komen is: “Kalmerende Signalen” van Turid Rugaas.

Een hond leert. en leert zijn leven lang, aan ons hem dat te leren. Wat voor ons nuttig is over hoe een hond leert kunt u lezen in: ”Stop met Blaffen” van Karen Pryor.

Heb respect voor uw hond, pas dan kan hij respect voor u opbrengen. Heb geduld en laat hem hond zijn, bedenk dat de hond u observeert en echt alles ziet ook het kleinste boosheidrimpeltje. Leer uw hond begrijpen! En als de hond dingen (in uw ogen) verkeerd doet, steek de hand dan eens in eigen boezem en probeer na te gaan welke signalen u hem hebt doorgegeven. Een hond is en wordt wat u ervan maakt!!!!

Wanneer een gereserveerde hond/kat nog in het buitenland verblijft is van te voren niet aan te geven wanneer hij/zij kan komen. Uiteraard proberen wij dit z.s.m. te regelen, echter zijn er diverse factoren waar rekening mee moet worden gehouden. Zo moeten de dieren die wij bemiddelen aan de eisen voldoen die verplicht zijn. Het ophalen van dieren vergt tijd, voorbereiding en organisatie, alles i.s.m. onze buitenlandse collega's. Maar daarnaast brengt het ook veel verantwoording met zich mee. Wij kunnen hier niet zorgvuldig genoeg mee omgaan.

©Stichting Dierenhulp zonder Grenzen

Granada - Spanje
	Animales Sin Suerte is een Spaanse organisatie in Granada, opgericht in 2012. Een paar vrienden besloten dit avontuur aan te gaan zonder te weten waar het op uit zo... Lees meer