Giovanni's verhaal is een droevig en typisch voorbeeld van het Italiaanse systeem. Giovanni was een zwerfhond uit het dorp van onze collega, zij vermoedt dat hij gevoed werd door de lokale bevolking omdat hij behoorlijk in vorm was toen zij hem ging ophalen in het asiel. Maar hij had wat littekens op zijn gezicht, dus hij moet op straat met andere honden hebben gevochten. Op een dag belde iemand de regeringsarts die zei dat Giovanni een ongeluk had en niet kon verhuizen, hij werd dus opgehaald en naar het dierenartskantoor van de overheid gebracht, gechipt en naar de regeringskliniek gestuurd omdat hij blijkbaar een breuk had.
Omdat de regeringsarts weet dat onze collega honden helpt, belde hij haar onmiddellijk en vroeg of zij Giovanni wilde nemen, anders zou hij naar het gemeentelijk asiel zijn gebracht waar de honden uit het dorp eindigen wanneer ze van de straat worden gehaald. Natuurlijk antwoordde zij dat ze Giovanni zou nemen als hij terug zou komen uit het ziekenhuis. Een paar dagen mocht hij uit het ziekenhuis (hij had geen enkele fractuur, de röntgenfoto liet een oude femur fractuur zien die hoe dan ook was genezen) en werd naar een openbaar lokaal asiel gestuurd, wachtend om door haar opgehaald te worden. Voordat zij hem ging ophalen, vroeg ze of hij kon worden gesteriliseerd. De dierenartsen stemden in en steriliseerden hem. Toen Giovanni 4 dagen opgehaald werd, vond zij Giovanni's testikels volledig open en bloederig !!! Dus bracht zij hem naar het huis van de zusters en belde haar eigen dierenarts die totaal in shock was toen ze zag wat de regeringsdierenartsen hem hadden aangedaan !! De dierenarts schreef antibiotica en genezende crème voor en vertelde dat als hij niet was opgehaald, hij aan een infectie zou zijn overleden.
Giovanni liet de zusters zalf op zijn testikels smeren, hij hief zelfs zijn pootje op, omdat hij wist dat hij werd verzorgd. Giovanni is nu volledig hersteld en verkeert in een goede conditie. Hij is negatief getest op Leishmania.
Giovanni verdient het beste na een leven op straat en na het slachtoffer te zijn geweest van het slechte veterinaire systeem in het zuiden van Italië dat zijn leven in gevaar heeft gebracht. Toen onze collega hem ging ophalen, ontdekte ze ook dat hij geen chip had, maar hij was wel geregistreerd! De dierenarts dacht een chip te hebben gegeven, maar dat deed hij niet.
Giovanni is uitermate kalm en aanhankelijk, hij vindt het heerlijk om geaaid te worden. Hij is nu volledig zindelijk. Hij kan goed opschieten met teefjes, maar hij is dominant. Hij gromde (maar probeerde niet aan te vallen) eens toen hij een grote reu voorbij zag komen. Hij zou gemakkelijk in een appartement kunnen wonen, omdat hij niet erg actief is en het liefst de hele dag op de bank slaapt. Maar hij heeft wel een tuin en zijn wandelingen nodig omdat hij lange tijd op straat leefde en hij gewend is aan zijn vrijheid en ruimte.
De laatste tijd hebben ze opgemerkt dat hij erg beschermend is geworden tegenover Enza en Antonella, omdat zij degenen waren die hem weer gezond hadden gemaakt, dus als hij iemand ziet die hij niet leuk vindt of een vreemde, kan hij grommen. Hij heeft echter nog nooit iemand aangevallen. Hij jaagt ook katten en vogels achterna. Daarom vinden ze dat hij moet worden geadopteerd door een gezin zonder kleine kinderen en zonder reuen, omdat hij graag de roedelleider is.
|